belg
belg (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) pot. zootechn. królik rasy olbrzym belgijski; zob. też belg w Wikipedii
- (1.2) pot. kynol. owczarek belgijski; zob. też belg w Wikipedii
- (1.3) hipol. jeźdz. koń rasy belgijskiej; zob. też belg w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik belg belgi dopełniacz belga belgów celownik belgowi belgom biernik belga belgi narzędnik belgiem belgami miejscownik belgu belgach wołacz belgu belgi
- przykłady:
- (1.2) Okrywa włosowa belgów jest lśniąca i miękka.
- (1.2) Pinczery, tak jak belgi, zaliczane są do psów obronnych.
- (1.3) Hodowane przez stadninę belgi są rasą zimnokrwistą o masywnej budowie.
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) brabant
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
belg (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
belg (język kurmandżi)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) liść
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: