bellus

bellus (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) piękny

odmiana:

(1.1) bell|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	bellus	bella	bellum	bellī	bellae	bella
dopełniacz	bellī	bellae	bellī	bellōrum	bellārum	bellōrum
celownik	bellō	bellae	bellō	bellīs
biernik	bellum	bellam	bellum	bellōs	bellās	bella
ablatyw	bellō	bellā	bellō	bellīs
wołacz	belle	bella	bellum	bellī	bellae	bella

; stopień wyższy ~ior, ~ior, ~ius; stopień najwyższy ~issimus, ~issima, ~issimum

przykłady:

(1.1) In horto nostro belli flores aderant. → W naszym ogrodzie były piękne kwiaty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pulcher

antonimy:

(1.1) turpis

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. belle

przym. bellulus, perbellus

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: