buřič

buřič (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski zywotny

(1.1) buntownik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	buřič	buřiči
dopełniacz	buřiče	buřičů
celownik	buřiči / buřičovi	buřičům
biernik	buřiče	buřiče
wołacz	buřiči	buřiči
miejscownik	buřiči / buřičovi	buřičích
narzędnik	buřičem	buřiči

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. buřička, buřičství

przym. buřičský

czas. bouřit, bouřit se

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: