charm

charm (język angielski)

good luck charm (1.3)

wymowa:

wymowa amerykańska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) czar, zaklęcie

(1.2) czar, urok, powab, wdzięk

(1.3) amulet, talizman

(1.4) wisiorek

czasownik

(2.1) praktykować magię

(2.2) czarować, rzucać zaklęcie

(2.3) oczarować kogoś

odmiana:

przykłady:

(1.1) It works like a charm. → To wspaniale działa. (dosł. To działa jak zaklęcie.)

(1.2) She had great personal charm. → Ona miała wielki urok osobisty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. charming, charmless

rzecz. charmer

przysł. charmingly

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

charm (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) czar, urok, powab

odmiana:

(1.1) en charm, charmen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. charmant

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: