dowcipny

dowcipny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) umiejący mówić i pisać żartobliwie i z humorem, lubiący żarty i dowcipy

(1.2) pełen dowcipu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dowcipny		dowcipna	dowcipne	dowcipni	dowcipne
dopełniacz	dowcipnego		dowcipnej	dowcipnego	dowcipnych
celownik	dowcipnemu		dowcipnej	dowcipnemu	dowcipnym
biernik	dowcipnego	dowcipny	dowcipną	dowcipne	dowcipnych	dowcipne
narzędnik	dowcipnym		dowcipną	dowcipnym	dowcipnymi
miejscownik	dowcipnym		dowcipnej	dowcipnym	dowcipnych
wołacz	dowcipny		dowcipna	dowcipne	dowcipni	dowcipne
stopień wyższy dowcipniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dowcipniejszy dowcipniejsza dowcipniejsze dowcipniejsi dowcipniejsze dopełniacz dowcipniejszego dowcipniejszej dowcipniejszego dowcipniejszych celownik dowcipniejszemu dowcipniejszej dowcipniejszemu dowcipniejszym biernik dowcipniejszego dowcipniejszy dowcipniejszą dowcipniejsze dowcipniejszych dowcipniejsze narzędnik dowcipniejszym dowcipniejszą dowcipniejszym dowcipniejszymi miejscownik dowcipniejszym dowcipniejszej dowcipniejszym dowcipniejszych wołacz dowcipniejszy dowcipniejsza dowcipniejsze dowcipniejsi dowcipniejsze
stopień najwyższy najdowcipniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najdowcipniejszy najdowcipniejsza najdowcipniejsze najdowcipniejsi najdowcipniejsze dopełniacz najdowcipniejszego najdowcipniejszej najdowcipniejszego najdowcipniejszych celownik najdowcipniejszemu najdowcipniejszej najdowcipniejszemu najdowcipniejszym biernik najdowcipniejszego najdowcipniejszy najdowcipniejszą najdowcipniejsze najdowcipniejszych najdowcipniejsze narzędnik najdowcipniejszym najdowcipniejszą najdowcipniejszym najdowcipniejszymi miejscownik najdowcipniejszym najdowcipniejszej najdowcipniejszym najdowcipniejszych wołacz najdowcipniejszy najdowcipniejsza najdowcipniejsze najdowcipniejsi najdowcipniejsze

przykłady:

(1.1) Wygadany, inteligentny i dowcipny, wkrótce stał się ulubieńcem mieszkańców.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) błazeński, pocieszny, ucieszny, wesoły, wesołkowaty, zabawny

(1.2) komiczny, humorystyczny, śmieszny, zabawny, żartobliwy; przest. krotochwilny, sowizdrzalski

antonimy:

(1.1) smutny, posępny, ponury

(1.2) smutny, minorowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dowcip m, dowcipniś m, dowcipność ż, dowcipas mrz

przysł. dowcipnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) witty, amusing, lively; (1.2) witty, humorous, jocose, jocular
• duński: (1.1) vittig; (1.2) vittig
• hindi: (1.1) मज़ाकिया (mazākiyā)
• hiszpański: (1.1) chistoso; (1.2) chistoso
• kaszubski: (1.1) szpòrtowny; (1.2) szpôsowati, szpôsowiti
• niderlandzki: (1.1) geestig, grappig; (1.2) grappig
• niemiecki: (1.1) witzig, humorvoll; (1.2) lustig, witzig
• norweski (bokmål): (1.1) vittig; (1.2) vittig
• norweski (nynorsk): (1.1) vittig; (1.2) vittig
• rosyjski: (1.1) остроумный; (1.2) остроумный
• szwedzki: (1.1) vitsig, kvick, fyndig; (1.2) vitsig, fyndig, rolig, skojig
• ukraiński: (1.1) дотепний; (1.2) дотепний
• włoski: (1.1) arguto, faceto, lepido

źródła: