drik

drik (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) napój, trunek

odmiana:

(1.1) en drik, drikken, drikke, drikkene

przykłady:

(1.1) Stærke drikke må ikke nydes i toget. → W pociągu nie wolno spożywać napoi wyskokowych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) alkoholiske / stærke drikke

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. drikke

rzecz. drikke w

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.duń. dryck

uwagi:

źródła: