ententa

ententa (język polski)

wymowa:

‹antanta›, IPA: [ãnˈtãnta], AS: [ãntãnta], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. porozumienie Francji, Rosji i Wielkiej Brytanii utworzone w latach 1904-1907; zob. też ententa w Wikipedii

(1.2) hist. podczas pierwszej wojny światowej: państwa walczące z państwami centralnymi

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ententa	ententy
dopełniacz	ententy	entent
celownik	entencie	ententom
biernik	ententę	ententy
narzędnik	ententą	ententami
miejscownik	entencie	ententach
wołacz	entento	ententy

przykłady:

(1.2) Państwa ententy wygrały pierwszą wojnę światową.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trójporozumienie

(1.2) alianci

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) franc. entente

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) entente; (1.2) entente
• duński: (1.1) entente w; (1.2) entente w
• interlingua: (1.1) entente; (1.2) entente
• niemiecki: (1.1) Entente ż; (1.2) Entente ż

źródła: