ete

ete (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) o zwięrzetach: jeść, żreć

(1.2) o człowieku: jeść łapczywie, pożerać, wchłaniać

(1.3) przen. pożerać, wchłaniać, zużywać

(1.4) przen. irytować, denerwować, niepokoić, dręczyć (np. o uczuciach)

(1.5) przen. pochłaniać, niszczyć, unicestwiać

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) przest. lub dial. jedzenie, pożywienie

odmiana:

(1.1-4) å ete, eter, åt, ett

(2.1) en ete, eten lub eta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) spise

(1.3) trenge, etse, tære

(1.4) plage, gnage, ergre

(1.5) fortære, tilintetgjøre

(2.1) mat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też w nynorsk eta

źródła:

 Hasło „ete” w: Bokmålsordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

 Hasło „ete” w: Det Norske Akademis ordbok, Det Norske Akademi for Språk og Litteratur.

ete (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) zob. eta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: