falochron
falochron (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) konstrukcja hydrotechniczna, która służy do ochrony wybrzeża lub portu przed działaniem fal; zob. też falochron w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik falochron falochrony dopełniacz falochronu falochronów celownik falochronowi falochronom biernik falochron falochrony narzędnik falochronem falochronami miejscownik falochronie falochronach wołacz falochronie falochrony
- przykłady:
- (1.1) Sztorm uszkodził tylko cztery metry nabrzeża i podmył dno pod kamieniami osłaniającymi falochron[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. falochronowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) breakwater
- bułgarski: (1.1) вълнолом m, вълнорез m
- czeski: (1.1) vlnolam m
- duński: (1.1) bølgebryder w
- esperanto: (1.1) ondbaraĵo, ondbarilo, ondŝirmilo
- francuski: (1.1) brise-lame m
- galicyjski: (1.1) crebaondas m
- hiszpański: (1.1) rompeolas m
- niemiecki: (1.1) Wellenbrecher m
- nowogrecki: (1.1) κυματοθραύστης m
- portugalski: (1.1) quebra-mar m, talha-mar m
- rosyjski: (1.1) волнорез m
- słowacki: (1.1) vlnolam m
- słoweński: (1.1) valobran m
- ukraiński: (1.1) хвилелом m
- węgierski: (1.1) hullámtörő, hullámgát
- włoski: (1.1) frangiflutti m, molo m
- źródła:
- ↑ Przemysław Rot, Kury nie pływają, „Gazeta Wyborcza”, 1993-01-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.