fango

fango (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfãŋɡɔ], AS: [fãŋgo], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) muły pochodzenia wulkanicznego; zob. też fango w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

fango (język hiszpański)

depósito de fango (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈfaŋ.go]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) błoto, muł, szlam

(1.2) przen. degrengolada, zepsucie, upadek; bagno

(1.3) przen. oszczerstwo, wzgarda, pogarda

odmiana:

(1) lm fangos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) cubrir (lub llenar) a alguien de fango → przen. obrzucać kogoś błotem

synonimy:

(1.1) lodo, barro, cieno, sedimento

(1.2) degradación

(1.3) vilipendio, injuria, deshonra, denigración

antonimy:

(1.3) elogio, alabanza

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. enfangar, enfangarse

przym. fangoso

rzecz. fangal m, fangar m, fangosidad ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

katal. fang

uwagi:

źródła:

fango (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) błoto, szlam, muł

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fango (język włoski)

wymowa:

IPA: /'faŋ.go/

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) błoto, muł

(1.2) przen. bagno, zepsucie

odmiana:

(1.1-2) lp fango; lm fanghi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) cavafango • fangoterapia • parafango • portafango

synonimy:

(1.1) melma, fanghiglia, pantano, poltiglia, mota, limo

(1.2) disonore, vergogna, bassezza, corruzione, turpitudine, abiezione

antonimy:

(1.2) moralità, purezza

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fanga ż, fangaia ż, fangosità ż

przym. fangoso

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: