farsz

farsz (język polski)

warzywa z farszem (1.1)

wkładanie farszu w indyka (1.1)

wymowa:

IPA: [farʃ], AS: [farš] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. masa umieszczana wewnątrz niektórych potraw (ciast, wydrążonych mięs, ryb, warzyw czy owoców) powstała ze zmieszania siekanych lub zmielonych produktów spożywczych; zob. też farsz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	farsz	farsze
dopełniacz	farszu	farszów / farszy
celownik	farszowi	farszom
biernik	farsz	farsze
narzędnik	farszem	farszami
miejscownik	farszu	farszach
wołacz	farszu	farsze

przykłady:

(1.1) Nałożyć farsz do cukinii, przyprawić i posypać startym serem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nadzienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. farszynka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. farce

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stuffing, filling
• arabski: (1.1) حشو
• białoruski: (1.1) фарш m
• czeski: (1.1) nádivka ż
• duński: (1.1) fars w, fyld w/n
• esperanto: (1.1) farĉo
• francuski: (1.1) farce ż
• hiszpański: (1.1) relleno m
• nowogrecki: (1.1) γέμιση ż, γέμισμα n
• rosyjski: (1.1) фарш m
• ukraiński: (1.1) фарш m
• włoski: (1.1) farcia ż

źródła: