flanko

flanko (esperanto)

morfologia:

flank•o

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) strona, wyróżniony kierunek

(1.2) bok, flanka

(1.3) geom. pobocznica, powierzchnia boczna

(1.4) mat. strona równania lub nierówności

(1.5) strona, wyróżniona część

(1.6) strona, wyszczególniona cecha

(1.7) czyjeś uczestnictwo, strona

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	flanko	flankoj
akuzativo	flankon	flankojn

przykłady:

(1.1) Ni disiĝis kaj iris en diversajn flankojn: mi iris dekstren, kaj li iris maldekstren. → (My) rozstaliśmy się i poszliśmy w różne strony: ja poszedłem na prawo, a on poszedł na lewo.

(1.2) Li havis tornistron sur la dorso kaj sabron ĉe la flanko… → Na plecach miał tornister, a u boku szablę…

(1.5) Starante ekstere, li povis vidi nur la eksteran flankon de nia domo. → Stojąc na zewnątrz, mógł widzieć tylko zewnętrzną stronę naszego domu.

(1.6) Gramatiko estas mia malforta flanko. → Gramatyka jest moją słabą stroną.

(1.7) Tio ĉi estis malĝentilaĵo de via flanko. → To była niegrzeczność z twojej strony.

składnia:

kolokacje:

(1.5) dorsa flanko

synonimy:

(1.4) membro

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. flanki

przym. flanka

przysł. flanke

związki frazeologiczne:

ĉiu medalo du flankojn posedas • danĝera estas bovo antaŭe, ĉevalo malantaŭe, kaj malsaĝulo de ĉiuj flankoj • malsaĝulo de ĉiuj flankoj • sur ĉiu flanko nur manko kaj manko

etymologia:

uwagi:

źródła: