fryc

fryc (język polski)

wymowa:

IPA: [frɨt͡s], AS: [fryc]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. ktoś początkujący, flisak, oryl

(1.2) pejor. pogard. obraź. Niemiec

(1.3) pot. fryzjer

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fryc	fryce
dopełniacz	fryca	fryców
celownik	frycowi	frycom
biernik	fryca	fryców
narzędnik	frycem	frycami
miejscownik	frycu	frycach
wołacz	frycu	fryce

przykłady:

(1.1) Było nas do pięćdziesiąt człeka, chłop w chłopa, wszystko strzelcy zawołani, tylko ja fryc jeden (…)

(1.2) Pamiętasz tego typa, co mi w Berlinie pracę proponował? Oszukał mnie, fryc jeden.

(1.3) Włosy mi urosły, muszę iść do fryca.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nowicjusz, debiutant, fuks, nowotnik, nowak

(1.2) helmut, szwab, szkop

(1.3) fryzjer

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. frycowe n

przym. frycowy

związki frazeologiczne:

i z fryca myśliwy się staje z czasem • bez cnót nic - będziesz fryc

etymologia:

(1.1) niem. Fritz

uwagi:

(1.2) zobacz też: angol • arabus • bambus • brudas • chinol • ciapaty • czarnuch • fryc • kacap • makaroniarz • rusek • skośnooki • szkop • żabojad

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szkop

• angielski: (1.2) Fritz

źródła: