hałas

hałas (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈxawas], AS: [χau̯as]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) głośne, uciążliwe dźwięki; zob. też hałas w Wikipedii

(1.2) gw. (Poznań) bura, awantura

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hałas	hałasy
dopełniacz	hałasu	hałasów
celownik	hałasowi	hałasom
biernik	hałas	hałasy
narzędnik	hałasem	hałasami
miejscownik	hałasie	hałasach
wołacz	hałasie	hałasy

przykłady:

(1.1) Hałas zza okna nie pozwalał jej zasnąć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rumor, harmider

(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) larmo

antonimy:

(1.1) cisza

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hałasowanie n, hałasik mrz

przym. hałaśliwy

czas. wyhałasić, hałasić, hałasować ndk.

przysł. hałaśliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ukr. га́лас

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) noise
• arabski: (1.1) جعجعة ż (ǧa`ǧ`a), ضجيج m (ḍaǧīǧ), egip. arab. دوشة ż (dawša)
• baskijski: (1.1) zarata
• bułgarski: (1.1) шум m, врява ż
• dolnołużycki: (1.1) zogol m
• duński: (1.1) larm w, støj w
• esperanto: (1.1) bruo
• estoński: (1.1) müra
• fiński: (1.1) melu
• francuski: (1.1) bruit m
• galicyjski: (1.1) ruído m
• górnołużycki: (1.1) hara ż
• hiszpański: (1.1) ruido m
• jidysz: (1.1) גוואַלד m (gwald)
• kaszubski: (1.1) trzôsk m
• kataloński: (1.1) soroll m
• niemiecki: (1.1) Lärm m
• nowogrecki: (1.1) θόρυβος m
• rosyjski: (1.1) шум m
• serbski: (1.1) бука ż
• słowacki: (1.1) hluk
• słoweński: (1.1) hrup m
• szwedzki: (1.1) bråk n, väsen n, oväsen n, oljud n
• ukraiński: (1.1) галас m
• węgierski: (1.1) zaj
• wilamowski: (1.1) lerm m
• włoski: (1.1) rumore m
• wolof: (1.1) coow

źródła: