halerz
halerz (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) jedn. monet. setna część korony czeskiej
- (1.2) hist. jedn. monet. setna część korony austro-węgierskiej, korony czechosłowackiej, korony czesko-morawskiej/protektoratowej, korony słowackiej; zob. też halerz w Wikipedii
- (1.3) hist. numizm. potoczna nazwa niewielkiej średniowiecznej monety srebrnej (feniga), będącej w obiegu w krajach niemieckich od XII wieku; później, do XIX stulecia drobna moneta zdawkowa [1]; zob. też halerz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik halerz halerze dopełniacz halerza halerzy / rzad. halerzów[2][3] celownik halerzowi halerzom biernik halerza halerze narzędnik halerzem halerzami miejscownik halerzu halerzach wołacz halerzu halerze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1-2) korona
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. halerzówka ż
- przym. halerzowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) haléř m, halíř m
- niemiecki: (1.1) Heller m
- rosyjski: (1.1) геллер m
- słowacki: (1.1) halier m
- źródła:
- ↑ Marian Kowalski, Vademecum kolekcjonera monet i banknotów, Wydawnictwo Ossolineum, Wrocław 1988, s. 97-98.
- ↑
Hasło „halerz” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „halerz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Heller” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
- ↑ Hasło „halerz” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.