hunt

hunt (język angielski)

wymowa:

IPA: /hʌnt/, SAMPA: /hVnt/

wymowa amerykańska

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) na zwierzę polować na

(1.2) przestępcę ścigać, tropić

czasownik nieprzechodni

(2.1) polować

rzeczownik

(3.1) na zwierzęta polowanie

(3.2) poszukiwanie

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1.1) to hunt for sth

(1.2) to hunt for sb

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hunter, hunting, huntress

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hunt (język estoński)

hunt (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. wilk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) valge hunt → biały wilk

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Estoński - Ssaki

źródła:

hunt (język staro-wysoko-niemiecki)

hunt (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pies

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob.  Hasło „Hund” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.

uwagi:

źródła:

hunt (język wilamowski)

hunt (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

hund

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pies

odmiana:

(1.1) lp hunt; lm hunt

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

swn. hunt

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ssaki

źródła: