irys
irys (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. pot. kosaciec, roślina kwiatowa; zob. też kosaciec w Wikipedii
- (1.2) kwiat irysa (1.1)
- (1.3) spoż. mleczny cukierek o kwadratowym kształcie
- (1.4) poligr. druk tęczowy[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kosaciec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) iris
- arabski: (1.1) سوسن m (sawsan)
- duński: (1.1) iris w; (1.2) iris w
- interlingua: (1.1) iride, iris
- kaszubski: (1.1) iris m, józefk m
- kazachski: (1.1) құртқашаш
- łotewski: (1.1) īriss m
- niemiecki: (1.1) Schwertlilie ż
- norweski (nynorsk): (1.1) iris m
- nowogrecki: (1.1) ίριδα ż
- rosyjski: (1.1) ирис m, касатик m; (1.2) ирис m; (1.3) ириска ż, ирис m
- słowacki: (1.1) kosatec m
- szwedzki: (1.1) iris w
- ukraiński: (1.1) і́рис m, іридодиктіум n, пі́вники боло́тні, gw. кукурічки, іриски болотні, півники
- węgierski: (1.4) írisznyomás
- włoski: (1.1) giaggiolo m, iride ż, iris m, ireos m
- źródła:
- ↑ Poligrafia. Słownik techniczny angielsko-niemiecko-francusko-rosyjsko-hiszpańsko-polsko-węgiersko-słowacki, pod redakcją Wolfganga Müllera, VEB Verlag Technik, Berlin 1980, s. 313.