jastrząb (1.1) wróblarz
wymowa:
IPA[ˈjasṭʃɔ̃mp], AS[i ̯asṭšõmp], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.wygł.udziąs.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych; zob. też jastrząb w Wikipedii
(1.2) ornit. jastrząb zwyczajny; zob. też jastrząb zwyczajny w Wikipedii
(1.3) daw. przen. rodzaj armaty[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Czasem, nisko nad głowami, płosząc ptaki, wśród nich watahy jastrzębi, przeleci jedno- lub dwusilnikowy samolot[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) jastrząb zwyczajny, jastrząb gołębiarz, pot. gołębiarz, reg. (Kresy) karszun, korszun
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) jastrząb brunatny, jastrząb czarno-biały, jastrząb czerwonooki, jastrząb drobny, jastrząb gołębiarz, jastrząb papuaski, jastrząb wróblarz
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jastrzębie nmos, jastrzębnik mos, jastrzębiowate nmos
przym. jastrzębi
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *(j)astrębъ[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim (z literatury chorwackiej), „Poradnik Językowy” nr 4/1908, s. 53.
  2. Olgierd Budrewicz, Piekło w kolorach, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3.   Hasło „jastrząb” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  NODES