kanelura

kanelura (język polski)

kanelury na trzonach kolumn (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. pionowy rowek zdobiący trzon kolumny zob. też kanelury w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kanelura	kanelury
dopełniacz	kanelury	kanelur
celownik	kanelurze	kanelurom
biernik	kanelurę	kanelury
narzędnik	kanelurą	kanelurami
miejscownik	kanelurze	kanelurach
wołacz	kaneluro	kanelury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rowek, kanela, żłobek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Zwykle używane w liczbie mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fluting
• czeski: (1.1) kanelura ż
• słowacki: (1.1) kanelúra ż

źródła:

kanelura (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. kanelura

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kanelura	kanelury
dopełniacz	kanelury	kanelur
celownik	kaneluře	kanelurám
biernik	kaneluru	kanelury
wołacz	kaneluru	kanelury
miejscownik	kaneluře	kanelurách
narzędnik	kanelurou	kanelurami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: