kanguroszczur

kanguroszczur (język polski)

kanguroszczur (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Potoroini J.E. Gray, nieduży torbacz z rodziny kanguroszczurowatych, występujący w Australii; zob. też kanguroszczur w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kanguroszczur	kanguroszczury
dopełniacz	kanguroszczura	kanguroszczurów
celownik	kanguroszczurowi	kanguroszczurom
biernik	kanguroszczura	kanguroszczury
narzędnik	kanguroszczurem	kanguroszczurami
miejscownik	kanguroszczurze	kanguroszczurach
wołacz	kanguroszczurze	kanguroszczury

przykłady:

(1.1) Niektóre kanguroszczury wyginęły pod koniec XIX wieku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) futro / mięso / głowa / pysk / tułów / ogon / habitat / populacja / rozród / wygląd / występowanie / młode / samica / samiec kanguroszczura • kanguroszczur długonogi • kanguroszczur myszaty • kanguroszczur reliktowy • kanguroszczur szerokolicy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zwierzę

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kanguroszczurowate nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kangur + -o- + szczur

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) potoroo
• włoski: (1.1) potoroo m

źródła: