kantig

kantig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkantɪç] IPA: [ˈkantɪk]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kanciasty

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kantige ein kantiger kantiger	die kantige eine kantige kantige	das kantige ein kantiges kantiges	die kantigen kantigen kantige
Gen.	słaba mieszana mocna	des kantigen eines kantigen kantigen	der kantigen einer kantigen kantiger	des kantigen eines kantigen kantigen	der kantigen kantigen kantiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kantigen einem kantigen kantigem	der kantigen einer kantigen kantiger	dem kantigen einem kantigen kantigem	den kantigen kantigen kantigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den kantigen einen kantigen kantigen	die kantige eine kantige kantige	das kantige ein kantiges kantiges	die kantigen kantigen kantige
stopień wyższy (Komparativ) kantiger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der kantigere ein kantigerer kantigerer die kantigere eine kantigere kantigere das kantigere ein kantigeres kantigeres die kantigeren kantigeren kantigere Gen. słaba mieszana mocna des kantigeren eines kantigeren kantigeren der kantigeren einer kantigeren kantigerer des kantigeren eines kantigeren kantigeren der kantigeren kantigeren kantigerer Dat. słaba mieszana mocna dem kantigeren einem kantigeren kantigerem der kantigeren einer kantigeren kantigerer dem kantigeren einem kantigeren kantigerem den kantigeren kantigeren kantigeren Akk. słaba mieszana mocna den kantigeren einen kantigeren kantigeren die kantigere eine kantigere kantigere das kantigere ein kantigeres kantigeres die kantigeren kantigeren kantigere
stopień najwyższy (Superlativ) kantigst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der kantigste ein kantigster kantigster die kantigste eine kantigste kantigste das kantigste ein kantigstes kantigstes die kantigsten kantigsten kantigste Gen. słaba mieszana mocna des kantigsten eines kantigsten kantigsten der kantigsten einer kantigsten kantigster des kantigsten eines kantigsten kantigsten der kantigsten kantigsten kantigster Dat. słaba mieszana mocna dem kantigsten einem kantigsten kantigstem der kantigsten einer kantigsten kantigster dem kantigsten einem kantigsten kantigstem den kantigsten kantigsten kantigsten Akk. słaba mieszana mocna den kantigsten einen kantigsten kantigsten die kantigste eine kantigste kantigste das kantigste ein kantigstes kantigstes die kantigsten kantigsten kantigste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kante ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kantig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kanciasty

odmiana:

(1.1) kantig, kantigt, kantiga

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kant

czas. kanta

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: