karmić

karmić (język polski)

matka karmi (1.1) dziecko

chłopczyk karmi (1.1) ptaka

kos karmi (1.1) młode

wymowa:

IPA: [ˈkarmʲit͡ɕ], AS: [karmʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. nakarmić)

(1.1) dostarczać jedzenia, dawać pożywienie, żywić kogoś

(1.2) (u samic ssaków) żywić potomstwo własnym mlekiem

czasownik zwrotny niedokonany karmić się (dk. nakarmić się)

(2.1) dostarczać sobie posiłku

(2.2) żywić siebie nawzajem

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		karmić
czas teraźniejszy		karmię	karmisz	karmi	karmimy	karmicie	karmią
czas przeszły	m	karmiłem	karmiłeś	karmił	karmiliśmy	karmiliście	karmili
	ż	karmiłam	karmiłaś	karmiła	karmiłyśmy	karmiłyście	karmiły
	n	karmiłom	karmiłoś	karmiło
tryb rozkazujący		niech karmię	karm	niech karmi	karmmy	karmcie	niech karmią
pozostałe formy czas przyszły m będę karmił, będę karmić będziesz karmił, będziesz karmić będzie karmił, będzie karmić będziemy karmili, będziemy karmić będziecie karmili, będziecie karmić będą karmili, będą karmić ż będę karmiła, będę karmić będziesz karmiła, będziesz karmić będzie karmiła, będzie karmić będziemy karmiły, będziemy karmić będziecie karmiły, będziecie karmić będą karmiły, będą karmić n będę karmiło, będę karmić będziesz karmiło, będziesz karmić będzie karmiło, będzie karmić czas zaprzeszły m karmiłem był karmiłeś był karmił był karmiliśmy byli karmiliście byli karmili byli ż karmiłam była karmiłaś była karmiła była karmiłyśmy były karmiłyście były karmiły były n karmiłom było karmiłoś było karmiło było forma bezosobowa czasu przeszłego karmiono tryb przypuszczający m karmiłbym, byłbym karmił karmiłbyś, byłbyś karmił karmiłby, byłby karmił karmilibyśmy, bylibyśmy karmili karmilibyście, bylibyście karmili karmiliby, byliby karmili ż karmiłabym, byłabym karmiła karmiłabyś, byłabyś karmiła karmiłaby, byłaby karmiła karmiłybyśmy, byłybyśmy karmiły karmiłybyście, byłybyście karmiły karmiłyby, byłyby karmiły n karmiłobym, byłobym karmiło karmiłobyś, byłobyś karmiło karmiłoby, byłoby karmiło imiesłów przymiotnikowy czynny m karmiący, niekarmiący ż karmiąca, niekarmiąca karmiące, niekarmiące n karmiące, niekarmiące imiesłów przymiotnikowy bierny m karmiony, niekarmiony karmieni, niekarmieni ż karmiona, niekarmiona karmione, niekarmione n karmione, niekarmione imiesłów przysłówkowy współczesny karmiąc, nie karmiąc rzeczownik odczasownikowy karmienie, niekarmienie

przykłady:

(1.1) Ania karmi wróble okruchami chleba.

(1.2) Matka karmi swoje dziecko nie tylko mlekiem, ale również miłością, którą przekazuje słowami, brzmieniem głosu, dotykiem, swoją obecnością.

składnia:

kolokacje:

(1.2) karmić piersią

synonimy:

(1.1) odżywiać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karmia ż, karma ż, karmiciel m, karmicielka ż, karmidełko n, karmienie n, karmik mzw, karmnik m, pokarm m, karmidło n

czas. dokarmiać, dokarmić, nakarmić, pokarmić, wykarmić

przym. karmny, pokarmowy

związki frazeologiczne:

szpakami karmiony

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) feed
• arabski: (1.1) أطعم, غذى
• czeski: (1.1) krmit, živit; (1.2) kojit
• duński: (1.1) made, fodre
• esperanto: (1.1) manĝigi, nutri
• francuski: (1.1) nourrir
• hiszpański: (1.1) alimentar; (1.2) amamantar
• kaszubski: (1.1) kôrmic, (zwierzęta) fùtrowac; (1.2) kôrmic
• kataloński: (1.1) nodrir, alimentar
• litewski: (1.1) maitinti; (1.2) maitinti
• niderlandzki: (1.1) voeden
• niemiecki: (1.1) füttern; (1.2) stillen
• nowogrecki: (1.1) τρέφω; (1.2) θηλάζω, βυζαίνω
• rosyjski: (1.1) кормить
• rumuński: (1.1) hrăni; (2.1) se hrăni
• słowacki: (1.1) kŕmiť
• szwedzki: (1.1) mata, föda, fodra
• tuvalu: (1.1) fagai
• ukraiński: (1.1) годувати
• wilamowski: (1.1) fittyn
• włoski: (1.1) nutrire
• xhosa: (1.1) ukutyisa

źródła: