karta

karta (język polski)

karty (1.3)

karty (1.5)

karta (1.9) sieciowa

wymowa:

IPA: [ˈkarta], AS: [karta] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zadrukowany kawałek papieru zawierający zbiór informacji o czymś lub kimś bądź przeznaczony do ich wpisywania

(1.2) czysty lub zapisany arkusz papieru, często stanowiący część książki

(1.3) prostokątny kawałek kartonu oznaczony symbolami o umownych znaczeniach, używany do gier lub wróżenia

(1.4) dokument potwierdzający czyjeś prawo do korzystania z czegoś lub zajmowania się czymś

(1.5) prostokątny kawałek tworzywa sztucznego z zakodowanymi na nim magnetycznie lub cyfrowo danymi, służący do dokonywania płatności lub korzystania z określonych usług

(1.6) spis dań lub napojów sprzedawanych w lokalu gastronomicznym oraz ich cen

(1.7) dokument nadający pewnej grupie osób prawa, określający jej obowiązki lub opisujący wspólny program jej działania

(1.8) dokument określający zasady, do których przestrzegania zobowiązują się dwie lub więcej stron, zwłaszcza podmiotów prawa międzynarodowego

(1.9) elektron. cienka płytka z układami elektronicznymi umieszczana w komputerze lub innym większym urządzeniu, odpowiedzialna za pewną jego funkcjonalność

(1.10) inform. element interfejsu graficznego programu umożliwiający przeglądanie kilku elementów podrzędnych w jednym oknie

(1.11) książk. przedział czasu, w którym miały miejsce jakieś zdarzenia

(1.12) daw. mapa (graficzne odwzorowanie terenu)

odmiana:

(1.1-12)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karta	karty
dopełniacz	karty	kart
celownik	karcie	kartom
biernik	kartę	karty
narzędnik	kartą	kartami
miejscownik	karcie	kartach
wołacz	karto	karty

przykłady:

(1.1) Pierwszy skrutator wyjmuje po jednej kartce z urny i wpisuje nazwisko kandydata, na którego oddano głos, na specjalnej karcie.

(1.2) Spomiędzy kart potężnego tomu oprawnego w skórę wysunął się obrazek — owalny kawałek deseczki, na którym ktoś namalował portrecik kobiety.

(1.3) Ojciec miał zwyczaj trzymania kart w taki sposób, że można było do nich zajrzeć.

(1.4) Wyjeżdżając ze strzeżonego osiedla, pokazałem kartę identyfikacyjną zaspanemu ochroniarzowi.

(1.5) W środku nie jest już tak łatwo: trzeba przejść przez stalowe drzwi, również chronione elektroniczną blokadą otwieraną kodem z karty magnetycznej.

(1.6) Zobaczyłem w karcie, że macie kołduny. Poproszę porcję.

(1.7) Konieczne jest uchwalenie Karty Praw Pacjenta, która gwarantowałaby Polakom zakres świadczeń dostępnych w ramach świadczeń publicznych.

(1.8) Co do meritum właściwie wszyscy się zgadzają, że Rosja powinna ratyfikować Kartę Energetyczną, ale to się dotąd nie udało.

(1.9) Zamontowanie karty o innej specyfikacji napięciowej może doprowadzić do uszkodzenia płyty głównej.

(1.10) Strona otworzy się w nowej karcie tego samego okna przeglądarki.

(1.11) Pomijając już, że ma za sobą poważną kartę służby publicznej w odrodzonej, III Rzeczpospolitej: ambasador w Wiedniu w pierwszej połowie lat 90., potem dwukrotny minister spraw zagranicznych.

(1.12) Musiał oglądać własnemi oczyma całkowite zniszczenie Polski, podzielonej między trzech sąsiadów, niknącej z karty Europy — i pójść umierać na obcej ziemi, w Petersburgu, jako monarcha gracyalista.

składnia:

kolokacje:

(1.1) karta choroby / chorobowa / ewidencyjna / identyfikacyjna / obiegowa / pocztowa / powołania / wyborcza / zgłoszeniowa • karta do głosowania

(1.2) karta tytułowa • pożółkłe karty • przewrócić / przewracać / wertować karty

(1.3) karta do gry • karta do pasjansa / tarota • dobrać / wyciągnąć kartę • talia kart • przełożyć / rozdać / rozdawać / tasować / przetasować / potasować karty • wróżyć z kart

(1.4) karta biblioteczna / członkowska / parkingowa / pokładowa / postojowa / rowerowa • wydać / wyrobić kartę

(1.5) karta bankowa / bankomatowa / kredytowa / debetowa / SIM / telefoniczna • PIN do karty • płacić / zapłacić kartą • płatność kartą • doładować / zablokować / zastrzec kartę

(1.6) karta dań / potraw / win • zamówić (coś) z karty • podać / przeglądać kartę

(1.7) Karta Nauczyciela

(1.8) karta energetyczna • Karta Narodów Zjednoczonych • podpisać / ratyfikować kartę

(1.9) karta dźwiękowa / graficzna / pamięci / sieciowa • zainstalować / zamontować / podłączyć / wymienić kartę • instalacja karty

(1.10) nowa karta • otworzyć / przywrócić / zamknąć kartę

(1.11) bolesna / chlubna / chwalebna / ciemna / czarna / niechlubna / piękna / tragiczna karta • karta (z) dziejów / historii / przeszłości • karta w biografii / dorobku / dziejach / historii / przeszłości / życiorysie

(1.12) karta geograficzna

synonimy:

(1.6) jadłospis, menu

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karciarz m, karty nmos

zdrobn. kartka ż, karteczka ż

czas. kartować ndk.

przym. karciany, karciarski

związki frazeologiczne:

domek z kart • dzika karta • grać kartą / kartę • grać / zagrać w otwarte karty • grać znaczonymi kartami • karta przetargowa • karta się odwraca / odwróciła • karta wizytowa • postawić / stawiać wszystko na jedną kartę • rozdać / rozdawać karty • wykładać / wyłożyć karty na stół

przysłowia: kto gra w karty, ten ma łeb obdarty • kto nie ma szczęścia w kartach, ten ma szczęście w miłości

etymologia:

łac. charta (→ papier, arkusz papirusu), z gr. χάρτης (khártēs)

Poszczególne znaczenia stanowią zapożyczenia semantyczne z ang. card, franc. carte lub niem. Karte.

uwagi:

tłumaczenia:

(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: menu

(1.12) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mapa

• adygejski: (1.1) карт
• albański: (1.1) letër
• angielski: (1.1) card, sheet; (1.3) card; (1.4) card; (1.5) card; (1.7) charter; (1.8) charter; (1.9) card; (1.10) tab
• baskijski: (1.3) karta; (1.4) txartel
• chiński standardowy: (1.1) 卡 (kǎ); (1.4) 卡 (kǎ); (1.5) 卡 (kǎ); (1.9) 卡 (kǎ); (1.10) 卡 (kǎ)
• czeski: (1.2) karta ż; (1.3) karta ż
• duński: (1.1) kort n; (1.2) ark n, side w, blad n; (1.3) kort n, spillekort n; (1.4) kort n, adgangskort n; (1.5) kort n, betalingskort n; (1.8) charta n, charter n; (1.9) kort n; (1.10) faneblad n, fane w; (1.12) kort n
• esperanto: (1.3) karto, ludkarto; (1.5) karto; (1.7) ĉarto; (1.9) cirkvitkarto
• hiszpański: (1.3) carta ż, naipe m; (1.4) carné m, carnet m; (1.5) tarjeta ż; (1.7) carta ż; (1.8) carta ż; (1.9) tarjeta ż; (1.10) pestaña ż
• norweski (bokmål): (1.1) kort n; (1.3) kort n, spillkort n, spellkort n; (1.5) kort n, betalingskort n; (1.12) kart n
• norweski (nynorsk): (1.1) kort n; (1.3) kort n, spelkort n; (1.12) kart n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

   ,      ,    
• szwedzki: (1.1) kort n; (1.3) kort n, spelkort n
• wilamowski: (1.2) kiöet ż; (1.3) kiöet ż; (1.5) kiöet ż; (1.10) kiöet ż

źródła:

karta (język baskijski)

kartak (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) karc. karta

(1.2) karta, menu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) ardo-karta → karta win

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karta (język chorwacki)

karta (1.1)

karte (1.2)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mapa

(1.2) bilet

odmiana:

(1.1-2) lp karta, karte, karti, kartu, kartom, karti, karto; lm karte, karata, kartama, karte, kartama, kartama, karte

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karta (język czeski)

wymowa:

IPA: [karta] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) karta

(1.2) karc. karta

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karta	karty
dopełniacz	karty	kart
celownik	kartě	kartám
biernik	kartu	karty
wołacz	karto	karty
miejscownik	kartě	kartách
narzędnik	kartou	kartami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) červená karta / divoká karta / odkrýt karty / zelená karta / žlutá karta

synonimy:

(1.1) štítek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kartička ż, kartář m, kartářka ż, kartón m, kartotéka ż

przym. karetní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karta (język islandzki)

karta (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈkʰar̥ta/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. ropucha

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz islandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

karta (język słowacki)

karty (1.1)

karta (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) karc. karta

(1.2) pot. kartka pocztowa, pocztówka, widokówka

(1.3) karta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) hrať karty • hrať v karty • miešať / rozdávať karty

(1.3) registračná / kartotečná karta • červená karta • kreditná karta • telefónna karta • platobná karta

synonimy:

(1.2) korešpondenčný lístok, pohľadnica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kartár m, kartárka ż

zdrobn. kartička ż

przym. kartový, kartársky

związki frazeologiczne:

hrať s otvorenými kartami • postaviť všetko na jednu kartu

etymologia:

uwagi:

źródła:

karta (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) karc. karta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karta (język szwedzki)

karta (1.1)

karta (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) mapa

(1.2) płaskie opakowanie z tabletkami wyduszanymi z plastikowych wgłębień

odmiana:

(1.1-2) en karta, kartan, kartor, kartorna

przykłady:

(1.1) Vi behöver en bra karta över Norge. → Potrzebujemy dobrej mapy Norwegii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kartbok

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. charta - papier

uwagi:

zobacz też: geografia w języku szwedzkim

źródła: