kef

kef (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) (zwłaszcza na Bliskim Wschodzie i w Maghrebie) stan przyjemnej senności, łagodności, odurzenia, narkotycznego zadowolenia, dobre samopoczucie wywołane paleniem konopi

(1.2) substancja wywołująca stan narkotycznego zadowolenia; t. (w Algierii i Maroko) konopie indyjskie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) r. 1800-10, arab. كيف (kaif)

(1.2) z (1.1)

uwagi:

(1.1-2) także pisownia: keef, kief, kif

źródła:

kef (język kurmandżi)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) piana

(1.2) szumowina

(1.3) anat. dłoń

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.3) arab. كف

uwagi:

(1.3) zobacz też: Indeks:Kurmandżi - Części ciała

źródła: