kibic
kibic (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba interesująca się danym sportem, przyglądająca się rozgrywkom sportowym, kibicująca jakiejś drużynie sportowej lub sportowcowi; zob. też kibic w Wikipedii
- (1.2) przen. ktoś bierny, kto tylko przygląda się jakiejś sytuacji
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kibic kibice dopełniacz kibica kibiców celownik kibicowi kibicom biernik kibica kibiców narzędnik kibicem kibicami miejscownik kibicu kibicach wołacz kibicu kibice
- przykłady:
- (1.1) Janek jest kibicem Interu Mediolan.
- składnia:
- (1.1) kibicem + D.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kibicowanie n
- czas. kibicować
- przym. kibicowski, kibolski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fan, supporter
- białoruski: (1.1) балельшчык m, заўзятар m
- bośniacki: (1.1) navijač m
- chorwacki: (1.1) navijač m
- esperanto: (1.2) spektanto
- francuski: (1.1) supporter m
- hiszpański: (1.1) aficionado m, hincha m
- koreański: (1.1) 팬
- litewski: (1.1) sirgalius m
- macedoński: (1.1) навивач m
- nowogrecki: (1.1) φίλαθλος m, οπαδός m
- rosyjski: (1.1) болельщик m
- szwedzki: (1.1) supporter w
- ukraiński: (1.1) вболівальник m
- węgierski: (1.1) sportrajongó
- włoski: (1.1) tifoso m
- źródła:
kibic (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) osoba przyglądająca się grze (zwłaszcza w karty), komentująca jej przebieg i udzielająca niechcianych rad
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kibic kibici / kibicové dopełniacz kibice kibiců celownik kibici / kibicovi kibicům biernik kibice kibice wołacz kibici kibici / kibicové miejscownik kibici / kibicovi kibicích narzędnik kibicem kibici
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: