kolec
kolec (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wydłużony przedmiot lub część przedmiotu o zaostrzonym, kłującym końcu
- (1.2) bot. twardy, ostro zakończony wyrostek na łodygach, owocach lub liściach roślin
- (1.3) zool. twardy, ostry wyrostek na powierzchni ciała niektórych zwierząt
- (1.4) sport. zob. kolce
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolec kolce dopełniacz kolca kolców celownik kolcowi kolcom biernik kolec kolce narzędnik kolcem kolcami miejscownik kolcu kolcach wołacz kolcu kolce
- przykłady:
- (1.1) Umknij ze śmiertelnej pułapki i unikaj wbiegnięcia na kolce w tej grze akcji.
- (1.2) Ta róża ma bardzo ostre kolce.
- (1.3) Dorosły jeż ma około 6000 kolców.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kolec cyrkla / kolczatki
- (1.2) kolce akacji / róży / głogu / kaktusa / kolczurki / agrestu / jeżyny / maliny
- (1.3) kolce jeża / jeżozwierza / okonia / kolczatki / kolczaka / jeżowca / tenrka (kretojeża) • kolec jadowy skorpiona / ogończy
- synonimy:
- (1.2) cierń
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolczuga ż, kolczak m, kolczatka ż, kolenie n, kolnięcie n, kolka ż, kolczyk m, kolczuga ż, kolczatkowate nmos, kolczurka ż
- czas. koleć ndk., kolnąć dk.
- przym. kolcowy, kolczasty, kolczysty, kolczykowy, kolczatkowaty, kolczatkowy
- związki frazeologiczne:
- przysłowie: nie ma róży bez kolców
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) thorn
- baskijski: (1.2) arantza; (1.3) arantza
- bułgarski: (1.1) шип m; (1.2) бодил m; (1.3) бодил m
- duński: (1.2) torn w
- esperanto: (1.1) dorno
- hiszpański: (1.1) púa ż, punta m; (1.2) espina ż, pincho m; (1.3) púa ż, aguijón m
- jidysz: (1.2) דאָרן m (dorn)
- kurmandżi: (1.1) strî m
- wilamowski: (1.1) śtahuł m, śtaochuł m
- włoski: (1.1) punta ż, spuntone m; (1.2) spina ż, aculeo m
- źródła: