kontorsjonista

kontorsjonista (język polski)

kontorsjonista (1.1)

kontorsjonista (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃ntɔrsʲjɔ̇̃ˈɲista], AS: [kõntorsʹi ̯o̊̃ńista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzad. człowiek mający bardzo elastyczne, zwinne ciało; zwykle artysta cyrkowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontorsjonista	kontorsjoniści
dopełniacz	kontorsjonisty	kontorsjonistów
celownik	kontorsjoniście	kontorsjonistom
biernik	kontorsjonistę	kontorsjonistów
narzędnik	kontorsjonistą	kontorsjonistami
miejscownik	kontorsjoniście	kontorsjonistach
wołacz	kontorsjonisto	kontorsjoniści

przykłady:

(1.1) Noworoczny bal w hotelu uświetnił występ kontorsjonisty i magika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) człowiek-guma

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontorsjonistyka ż, kontorsja ż

forma żeńska kontorsjonistka ż

przym. kontorsjonistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) contortionist
• hiszpański: (1.1) contorsionista m

źródła: