koronacja
koronacja (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) akt przekazania insygniów królewskich następcy tronu
- (1.2) uroczyste przyznanie komuś pierwszeństwa poprzez umieszczenie korony lub diademu na głowie tej osoby
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koronowanie n, ukoronowanie n, korona ż, koronka ż, koruna ż
- czas. koronować ndk., ukoronować dk.
- przym. koronacyjny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coronation, crowning
- bułgarski: (1.1) коронация ż
- chorwacki: (1.1) krunidba ż
- czeski: (1.1) korunovace ż
- duński: (1.1) kroning w
- esperanto: (1.1) kronado
- estoński: (1.1) kroonimine
- fiński: (1.1) kruunajaiset lm
- francuski: (1.1) couronnement m
- galicyjski: (1.1) coroación ż
- hebrajski: (1.1) הכתרה ż (hakhtará), המלכה ż (hamlakhá)
- hiszpański: (1.1) coronación ż
- japoński: (1.1) 戴冠式 (たいかんしき, taikanshiki)
- kaszubski: (1.1) kòrónacjô ż
- kataloński: (1.1) coronació ż
- koreański: (1.1) 대관식
- litewski: (1.1) karūnavimas m
- łaciński: (1.1) coronatio ż
- łotewski: (1.1) kronēšana ż
- niderlandzki: (1.1) kroning ż
- niemiecki: (1.1) Krönung ż
- nowogrecki: (1.1) στέψη ż (stépsi)
- portugalski: (1.1) coroação ż
- rumuński: (1.1) încoronare ż
- słowacki: (1.1) korunovácia ż
- słoweński: (1.1) kronanje n
- szkocki gaelicki: (1.1) crùnadh m
- szwedzki: (1.1) kröning w
- turecki: (1.1) taç giyme töreni
- ukraiński: (1.1) коронація ż
- węgierski: (1.1) koronázás
- wietnamski: (1.1) lễ lên ngôi
- włoski: (1.1) incoronazione ż
- źródła: