koryto

koryto (język polski)

owce jedzące z koryta (1.1)

koryto (1.3) rzeki

wymowa:

IPA: [kɔˈrɨtɔ], AS: [koryto] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) podłużny pojemnik przeznaczony do pojenia i karmienia zwierząt domowych

(1.2) zawartość koryta (1.1)

(1.3) hydrol. miejsce płynięcia rzeki, jej biegu; może być inne od jej obecnego przebiegu

(1.4) pot. przen. iron. źródło znacznych dochodów, posada, zazwyczaj publiczna, zapewniająca duże dochody

(1.5) pot. przen. pogard. wyżywienie

(1.6) daw. statek rzeczny do spławiania zboża

(1.7) daw. gw. (Warszawa) kareta

(1.8) gw. (Warszawa) jedzenie

odmiana:

(1.1-7)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koryto	koryta
dopełniacz	koryta	koryt
celownik	korytu	korytom
biernik	koryto	koryta
narzędnik	korytem	korytami
miejscownik	korycie	korytach
wołacz	koryto	koryta

przykłady:

(1.1) Stado świń podeszło do koryta i zaczęło pić.

(1.2) Te zwierzęta zjadły całe koryto żarcia.

(1.3) Po przebyciu jeziora zapuszczamy się w wąskie, kręte koryto, ni to w rzekę, ni w martwą odnogę.

(1.4) Dla niego najważniejsze jest koryto.

składnia:

kolokacje:

(1.4) dorwać się / pchać się do koryta • być przy korycie

synonimy:

(1.4) żłób

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Korytnica ż, Korytów m, Korytowo n, Korycin m

zdrobn. korytko n

przym. korytowy

związki frazeologiczne:

pchać się jak świnia do koryta

etymologia:

prasł. *koryto → rodzaj długiego naczynia, koryto, bez pewnej dalszej etymologii

uwagi:

tłumaczenia:

(1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kareta

(1.8) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jedzenie

• angielski: (1.1) trough; (1.3) river bed
• bułgarski: (1.1) корито n; (1.3) корито n
• dolnołużycki: (1.1) kóryto n
• esperanto: (1.1) trogo; (1.3) fluejo
• francuski: (1.1) auge ż
• górnołużycki: (1.1) korto n
• kaszubski: (1.1) kòrëto n, kòrto n
• kataloński: (1.3) llera ż
• niemiecki: (1.1) Trog m; (1.3) Flußbett n
• rosyjski: (1.1) корыто n; (1.3) русло n; (1.4) кормушка ż
• słowacki: (1.1) koryto n; (1.3) koryto n
• szwedzki: (1.2) bädd w
• ukraiński: (1.1) корито n; (1.3) русло n
• włoski: (1.1) greppia ż, trogolo m

źródła:

koryto (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzad. koryto

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koryto	koryta
dopełniacz	koryta	koryt
celownik	korytu	korytům
biernik	koryto	koryta
wołacz	koryto	koryta
miejscownik	korytě / korytu	korytech
narzędnik	korytem	koryty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

koryto (język słowacki)

riečne koryto (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) koryto (naczynie)

(1.2) geogr. koryto

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. korytový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: