kunteksto

kunteksto (esperanto)

morfologia:

kun•tekst•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kontekst

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	kunteksto	kuntekstoj
akuzativo	kuntekston	kuntekstojn

przykłady:

(1.1) Aliflanke, pluraj lingvoj de indianaj triboj havas unu solan vorton kaj por la suno kaj por la luno. Nur el la kunteksto vidiĝas ĉu temas pri suno aŭ pri luno. → Z drugiej strony, kilka języków plemion indiańskich ma to samo jedno słowo, dla słońca i dla księżyca. Tylko z kontekstu widzi się, czy chodzi o słońce czy o księżyc.

(1.1) Maŭricio estas jam en la listo de landoj ĉe risko, precipe en la kunteksto de klimata ŝanĝo. → Mauritius jest już na liście krajów z zagrożeniem, szczególnie w kontekście zmiany klimatycznej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) lingva kunteksto → kontekst językowy • polityka kunteksto → kontekst polityczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. teksto, tekstilo

czas. teksti

przym. teksta, senteksta

przysł. laŭtekste

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: