kwiaciarka

kwiaciarka (język polski)

kwiaciarka (1.1)

wymowa:

IPA: [kfʲjäˈt͡ɕarka], AS: [kfʹi ̯äćarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zaw. ogrod. sprzedawczyni kwiatów, pracownica kwiaciarni

(1.2) zaw. ogrod. hodowczyni kwiatów

(1.3) kobieta, która wyrabia sztuczne kwiaty

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwiaciarka	kwiaciarki
dopełniacz	kwiaciarki	kwiaciarek
celownik	kwiaciarce	kwiaciarkom
biernik	kwiaciarkę	kwiaciarki
narzędnik	kwiaciarką	kwiaciarkami
miejscownik	kwiaciarce	kwiaciarkach
wołacz	kwiaciarko	kwiaciarki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwitnięcie n, kwitnienie n, kwiat m, kwiaciarnia ż, kwiaciarstwo n, kwietnik m, ukwiecanie n, ukwiecenie n

forma męska kwiaciarz m

zdrobn. kwiaciareczka ż

czas. kwitnąć ndk., ukwiecać ndk., ukwiecić dk.

przym. kwiatowy, kwiaciarniany, kwiecisty

przysł. kwiecisto

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) кветачніца ż
• bułgarski: (1.1) цветарка ż; (1.2) цветарка ż
• hiszpański: (1.1) florista ż; (1.2) floricultora ż
• litewski: (1.2) gėlininkė ż
• niemiecki: (1.1) Blumenverkäuferin ż, Blumenhändlerin m; (1.2) Blumenzüchterin ż
• nowogrecki: (1.1) ανθοπώλισσα ż
• rosyjski: (1.1) цветочница ż
• szwedzki: (1.1) blomsterflicka w, (kvinnlig) blomsterhandlare w
• włoski: (1.1) fioraia ż, fiorista ż; (1.2) fioraia ż, fiorista ż; (1.3) fiorista ż

źródła: