wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w zakresie logopedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na przykład, zamiast prawidłowo wymawiać „r”, wymawia „r” krtaniowe, nazywane francuskim. U trzy- czy czterolatka jest to przejściowe, jednak u sześciolatka świadczy już o wadzie wymowy. Należy koniecznie zgłosić się z nim do logopedy[1].
(1.1) Wielu pediatrów i logopedów przestrzega rodziców przed podawaniem maluchowi smoczka, bo jego ssanie może być przyczyną wady wymowy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. logopedia ż
forma żeńska logopedka ż
przym. logopedyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zdrowie, „Życie Warszawy nr 28/01”, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Zdrowie, „Życie Warszawy nr 28/01”, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) logopeda[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ortofonista
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. logopedia
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  NODES