mątwa

mątwa (język polski)

mątwa (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmɔ̃ntfa], AS: [mõntfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. Sepia, głowonóg o owalnym, spłaszczonym kształcie; zob. też mątwy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mątwa	mątwy
dopełniacz	mątwy	mątw/mątew
celownik	mątwie	mątwom
biernik	mątwę	mątwy
narzędnik	mątwą	mątwami
miejscownik	mątwie	mątwach
wołacz	mątwo	mątwy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mącenie n, zmącenie n, rozmącenie n, rozmącanie n, mętnienie n, Mątewka ż

zdrobn. mątewka ż

czas. mącić ndk., zmącić dk., rozmącać ndk., rozmącić dk.

przym. mętny

przysł. mętnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mącić (w chwili zagrożenia wytryskuje z gruczołu ciemną wydzielinę, tworząc zasłonę ułatwiającą jej ucieczkę)

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta; nie mylić z: mątew

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cuttlefish
• białoruski: (1.1) каракаціца ż
• esperanto: (1.1) sepio
• kabowerdeński: (1.1) xoku
• niemiecki: (1.1) Tintenfisch m
• rosyjski: (1.1) каракатица ż
• ukraiński: (1.1) каракатиця ż

źródła: