miętus
miętus (język polski)
edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˈmʲjɛ̃ntus], AS: [mʹi ̯ẽntus], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) icht. Lota lota[1], drapieżna ryba o zielonkawym grzbiecie i białym brzuchu, zamieszkująca wody słodkie, rzadziej półsłone; zob. też miętus w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik miętus miętusy dopełniacz miętusa miętusów celownik miętusowi miętusom biernik miętus miętusy narzędnik miętusem miętusami miejscownik miętusie miętusach wołacz miętusie miętusy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik miętus miętusy dopełniacz miętusa miętusów celownik miętusowi miętusom biernik miętusa miętusy narzędnik miętusem miętusami miejscownik miętusie miętusach wołacz miętusie miętusy
- przykłady:
- (1.1) Miętusy są bardzo orzeźwiające.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) miętówka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- (2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) burbot
- białoruski: (2.1) мянтуз m
- esperanto: (2.1) lojto
- fiński: (2.1) made
- łotewski: (2.1) vēdzele ż
- niemiecki: (1.1) Pfefferminz n, Pfefferminzbonbon m / n; (2.1) Aalquappe ż, Quappe ż
- nowopruski: (2.1) wilnis m
- połabski: (1.1) kvapĕ m
- rosyjski: (2.1) нали́м m
- szwedzki: (2.1) lake w
- wilamowski: (1.1) mincła n
- źródła:
