moribund

moribund (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP), amer.: IPA: /ˈmɔːrɪbʌnd/

wymowa amerykańska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) konający, umierający, dogorywający

(1.2) przen. dogorywający, przestający istnieć lub działać

rzeczownik policzalny

(2.1) człowiek na łożu śmierci

odmiana:

(2.1) lp moribund; lm moribunds

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. moribundly

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. moribond < łac. moribundus

uwagi:

źródła:

moribund (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [moʁiˈbʊnt] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) konający, umierający, dogorywający

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der moribunde ein moribunder moribunder	die moribunde eine moribunde moribunde	das moribunde ein moribundes moribundes	die moribunden moribunden moribunde
Gen.	słaba mieszana mocna	des moribunden eines moribunden moribunden	der moribunden einer moribunden moribunder	des moribunden eines moribunden moribunden	der moribunden moribunden moribunder
Dat.	słaba mieszana mocna	dem moribunden einem moribunden moribundem	der moribunden einer moribunden moribunder	dem moribunden einem moribunden moribundem	den moribunden moribunden moribunden
Akk.	słaba mieszana mocna	den moribunden einen moribunden moribunden	die moribunde eine moribunde moribunde	das moribunde ein moribundes moribundes	die moribunden moribunden moribunde
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sterbend, todgeweiht

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. moribundus

uwagi:

źródła: