munden

munden (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈmʊndn̩] ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) podn. dobrze smakować, przypadać do smaku, przypaść do smaku

odmiana:

(1.1) mund|en (mundet), mundete, gemundet (haben)

przykłady:

(1.1) Wie hat der Braten gemundet? → Jak smakowała pieczeń?

składnia:

kolokacje:

(1.1) das Bier / Essen mundet • der Wein mundet • bestens / hervorragend munden

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Munden n, Mund m

przym. mundig, mündlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Czasownik munden występuje tylko w 3. os.

źródła: