naśladownictwo (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) naśladowanie kogoś, wzorowanie się na kimś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) sięgnął do myśli francuskiego klasyka (…), który twierdził, że spoistość społeczna opiera się na naśladownictwie. Istnieją dwie podstawowe formy naśladownictwa: obyczaj i moda[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naśladowca m, naśladowczyni ż, naśladowanie n
czas. naśladować ndk.
przym. naśladowczy
przysł. naśladowczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Joanna Zalewska, Od obyczaju do mody: przemiany życia codziennego [w:] Od obyczaju do mody: Przemiany życia codziennego pod redakcją Joanny Zalewskiej i Marty Cobel-Tokarskiej, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2014, ISBN 978-83-62828-91-3, s. 10.
  NODES