napadać

napadać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. napaść)

(1.1) dokonywać napadu, niespodziewanie uderzać na coś lub na kogoś

(1.2) gwałtownie występować przeciw czemuś lub komuś

(1.3) nagle opanowywać czyjeś zdrowie lub stan psychiczny

czasownik nieosobowy

(2.1) meteorol. spaść w znacznej ilości

czasownik zwrotny napadać się

(3.1) atakować siebie nawzajem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

napadać z bronią w ręku

synonimy:

(1.1) atakować, nacierać, najeżdżać, napastować, rzucać się, szturmować, uderzać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. napadacz mos/mrz, napadanie n, napad m, napaść ż

przym. napadowy

przysł. napadowo

czas. napaść

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) assault, attack, assail, hold up, amer. gang-bang; (1.2) tilt; (1.3) come over; (2.1) fall
• francuski: (1.1) attaquer, assaillir
• ukraiński: (1.1) напада́ти

źródła: