nawyk
nawyk (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) psych. nabyta skłonność do mechanicznego wykonywania jakiejś czynności, wynikająca z częstego jej wykonywania, także: sama ta czynność; zob. też nawyk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nawyk nawyki dopełniacz nawyku nawyków celownik nawykowi nawykom biernik nawyk nawyki narzędnik nawykiem nawykami miejscownik nawyku nawykach wołacz nawyku nawyki
- przykłady:
- (1.1) Złym nawykiem jest odkładanie nauki na potem. Zawsze się to kończy źle.
- (1.1) Alkoholizm to uzależnienie od alkoholu, silna potrzeba picia i utrata kontroli nad nawykami związanymi z piciem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zły / zakorzeniony nawyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nawyczka ż
- czas. nawykać ndk., nawyknąć dk.
- przym. nawykły, nawykowy
- przysł. nawykowo
- związki frazeologiczne:
- wejść w nawyk
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) habit, custom, trick
- arabski: (1.1) شأن m
- białoruski: (1.1) прывычка ż, звычка ż
- bułgarski: (1.1) навик m, привичка ż
- chorwacki: (1.1) navika ż
- czeski: (1.1) zvyk m
- esperanto: (1.1) alkutimaĵo
- francuski: (1.1) accoutumance ż, habitude ż
- hiszpański: (1.1) vicio m, adicción ż, costumbre ż, hábito m
- jidysz: (1.1) געוווינהייט ż (gewojnhejt)
- niemiecki: (1.1) Gewohnheit ż, Angewohnheit ż
- nowogrecki: (1.1) συνήθεια ż, χούι n, pot. ιδίωμα n
- perski: (1.1) دیدن
- rosyjski: (1.1) привычка ż
- rumuński: (1.1) obicei n
- slovio: (1.1) navik (навик)
- słoweński: (1.1) navada ż
- szwedzki: (1.1) vana w
- węgierski: (1.1) szokás
- włoski: (1.1) abitudine ż
- źródła: