obora
obora (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zootechn. budynek gospodarski dla bydła, miejsce jego przebywania; zob. też obora w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obora obory dopełniacz obory obór celownik oborze oborom biernik oborę obory narzędnik oborą oborami miejscownik oborze oborach wołacz oboro obory
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) budynek
- hiponimy:
- (1.1) cielętnik
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- jasno jak w oborze • ostatnie cielę z obory • patrzeć na księżą oborę • byk w oborze, deszcz na dworze
- etymologia:
- prasł. *obora < prasł. *obvora → miejsce odgrodzone, zamknięte < rzecz. odczas. od prasł. *obverti → zagrodzić, zamknąć < prasł. *-ob + *verti[1]; por. obwarowanie
- uwagi:
- (1.1) por. bażantarnia • chlew • cielętnik • gęsiarnia • królikarnia • kurnik • obora • owczarnia • psiarnia • stajnia • świniarnia
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cowshed
- baskijski: (1.1) behitegi
- białoruski: (1.1) кароўнік m, абора ż
- bułgarski: (1.1) краварник m
- czeski: (1.1) kravín m
- duński: (1.1) stald w
- francuski: (1.1) étable ż
- hiszpański: (1.1) boyera ż, boyeriza ż, vaqueriza ż
- kazachski: (1.1) сиыр қора
- litewski: (1.1) laidaras m
- niemiecki: (1.1) Kuhstall m, Stall m
- nowogrecki: (1.1) βουστάσιο n
- rosyjski: (1.1) коровник m
- rumuński: (1.1) grajd n
- ukraiński: (1.1) обора ż, сарай m
- węgierski: (1.1) tehénistálló
- wilamowski: (1.1) kīštołł m, śtaoł, küśtoł m
- źródła:
obora (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zwierzyniec
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obora obory dopełniacz obory obor celownik oboře oborám biernik oboru obory wołacz oboro obory miejscownik oboře oborách narzędnik oborou oborami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: