odoratus
odoratus (język łaciński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) węch, zmysł powonienia[1]
- odmiana:
- (1.1) odorat|us, ~a, ~um
- (2.1) odorat|us, ~us (deklinacja IV)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) odorabilis, odorifer, odorus
- (2.1) odoratio ż
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odor m, odos m, odoramen n, odoramentum n, odoratio ż
- przym. odorabilis, odorativus, odorifer, odorificatus, odorisequus, odorus, odoro
- czas. odoro, odoror
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „odoratus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 436.