wymowa:
IPA[ɔtˈpalat͡ɕ], AS[otpalać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. odpalić)

(1.1) zapalać jedną rzecz od drugiej
(1.2) zapalać / uruchamiać coś
(1.3) uruchamiać broń palną lub rakietową
(1.4) pot. dzielić się czymś, dawać kawałek
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
przykłady:
(1.2) W nocy był taki mróz, że samochód za nic nie chciał mi odpalić, więc musiałem pojechać autobusem.
(1.2) Mój brat gdy tylko przyjdzie do domu, od razu odpala komputer.
(1.3) Okręt podwodny namierzył pancernik i odpalił w jego kierunku serię torped.
(1.4) Weź odpal mi szluga, skończyły mi się właśnie moje pety.
składnia:
kolokacje:
(1.1) odpalać jednego papierosa od drugiego
(1.2) odpalać samochód / silnik • odpalać komputer / program komputerowy / grę
(1.3) odpalać pocisk / rakietę / torpedę
(1.4) odpalać działkę (= narkotyku / udział w zyskach)
synonimy:
(1.2) zapalać
(1.4) slang. kopsnąć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odpalenie n, odpalanie n, palenie n, paliwo n, przypał m, odpał m
czas. odpalić dk., palić ndk.
przym. palny, paliwowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  NODES