okop
okop (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. odkryty, ogniowy obiekt fortyfikacyjny, zwykle mający postać wykopu ziemnego; zob. też okop w Wikipedii
- (1.2) przen. pozycja lub sposób myślenia zawzięcie bronione
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik okop okopy dopełniacz okopu okopów celownik okopowi okopom biernik okop okopy narzędnik okopem okopami miejscownik okopie okopach wołacz okopie okopy
- przykłady:
- (1.1) Spieszeni żołnierze rozpoczęli budowę okopów.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nieprzyjacielskie okopy • wykopać okop • zająć miejsce w okopie
- (1.2) ideologiczne / polityczne okopy • wyjść z okopów
- synonimy:
- (1.1) rów
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kopanie n, okopywanie n, okopanie n, kopacz mos/mzw, kopaczka ż, koparka ż
- czas. kopać ndk., okopywać ndk., okopać dk.
- przym. okopowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zwykle w liczbie mnogiej „okopy”
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) llogore ż
- angielski: (1.1) trench
- baskijski: (1.1) lubaki
- białoruski: (1.1) акоп m, траншэя ż
- czeski: (1.1) okop m
- duński: (1.1) skyttegrav w; (1.2) skyttegrav w
- hiszpański: (1.1) trinchera ż
- jidysz: (1.1) אַקאָפּע ż (akope), גראָבן m (grobn)
- norweski (bokmål): (1.1) skyttergrav m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) skyttargrav ż
- nowogrecki: (1.1) τάφρος ż/m, χαράκωμα n
- rosyjski: (1.1) окоп m, траншея ż
- serbski: (1.1) ров m
- szwedzki: (1.1) skyttegrav w
- ukraiński: (1.1) окоп m, траншея ż
- włoski: (1.1) trincea ż
- źródła: