orka

orka (język polski)

orka (1.1)

orka (1.2)

orka (1.2) mechaniczna

wymowa:

IPA: [ˈɔrka], AS: [orka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. Orcinus orca L., drapieżny gatunek delfina, ubarwiony w czarno-białe plamy; zob. też orka w Wikipedii

(1.2) roln. czynność rozdrabniania i odwracania wierzchniej warstwy gleby; zob. też orka (rolnictwo) w Wikipedii

(1.3) pot. przen. ciężka bądź wyczerpująca praca

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: ork

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	orka	orki
dopełniacz	orki	orek
celownik	orce	orkom
biernik	orkę	orki
narzędnik	orką	orkami
miejscownik	orce	orkach
wołacz	orko	orki

przykłady:

(1.1) Orki polują stadnie, żywiąc się rybami i mniejszymi ssakami morskimi.

(1.2) Okopać by to trzeba, wody spuścić, pnie wywalić, kamienie wywieźć, chaszcze wyrąbać i dopiero się do orki zabrać!

składnia:

kolokacje:

(1.2) orka siewna / przedzimowa / agromelioracyjna / wiosenna • robić / zrobić / wykonać / wykonywać orkę • orka końmi / wołami / traktorem • orka mechaniczna

synonimy:

(1.1) miecznik

(1.2) oranie

(1.3) harówka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

przym. orkowy

(1.2)

rzecz. oracz m, oranie n, podorywka ż, zaoranie n

czas. orać ndk., zaorać dk.

przym. oraczy, orny

związki frazeologiczne:

orka na ugorze

etymologia:

(1.1) łac. orca

(1.2) pol. orać

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) orca, killer whale; (1.2) ploughing; (1.3) grind
• arabski: (1.1) حوت قاتل
• baskijski: (1.1) ezpalarta, orka
• białoruski: (1.1) касатка ż; (1.2) аранне n
• bułgarski: (1.1) косатка ż (kosatka); (1.2) оран ż (oran)
• chiński standardowy: (1.1) 逆戟鲸 (nìjǐjīng); (1.2) 耕地 (gēngdì)
• chorwacki: (1.1) orka ż, kit ubojica ż; (1.2) oranje n
• czeski: (1.1) kosatka ż; (1.2) orba ż
• duński: (1.1) spækhugger w
• esperanto: (1.1) orcino, orko; (1.2) plugo, plugado
• estoński: (1.1) mõõkvaal; (1.2) kündmine
• farerski: (1.1) bóghvítuhvalur m
• fiński: (1.1) miekkavalas; (1.2) auraaminen, kyntäminen
• francuski: (1.1) orque ż; (1.2) labour m, labourage m; (1.3) corvée ż
• hiszpański: (1.1) orca ż; (1.2) arada ż, aradura ż; (1.3) brega ż
• indonezyjski: (1.1) paus pembunuh; (1.2) pelukuan
• islandzki: (1.1) háhyrningur m
• japoński: (1.1) 鯱 (シャチ); (1.2) 耕起
• kaszubski: (1.1) órka ż; (1.2) òrzba ż, órka ż; (1.3) òrka ż
• kataloński: (1.1) orca ż; (1.2) llaurada ż
• kazachski: (1.2) айдалу
• koreański: (1.1) 범고래; (1.2) 경운, 밭갈이
• litewski: (1.1) orka ż; (1.2) arimas m
• łotewski: (1.1) zobenvalis m; (1.2) aršana ż
• neapolitański: (1.1) 'ncròia ż
• niderlandzki: (1.1) orka m, zwaardwalvis m; (1.2) ploegen n
• niemiecki: (1.1) Schwertwal m, Orca m, pot. Killerwal m; (1.2) Pflügen n; (1.3) Knochenarbeit ż, Plackerei ż
• norweski (bokmål): (1.1) spekkhogger m; (1.2) pløying m/ż
• nowogrecki: (1.1) όρκα ż; (1.2) όργωμα n
• portugalski: (1.1) orca ż; (1.2) aração ż, aradura ż, lavra ż; (1.3) labuta ż
• rosyjski: (1.1) косатка ż
• rumuński: (1.1) orcă ż; (1.2) arătură ż, arat ż
• słowacki: (1.1) kosatka ż; (1.2) orba ż
• słoweński: (1.1) kit ubijalec m; (1.2) oranje n
• szwedzki: (1.1) späckhuggare w; (1.2) plöjning w
• turecki: (1.1) balina; (1.2) pullukla sürme
• ukraiński: (1.1) косатка ż (kosatka); (1.2) оранка ż (oranka)
• węgierski: (1.1) kardszárnyú delfin; (1.2) szántás
• wietnamski: (1.1) cá hổ kình; (1.2) sự cày mòn
• włoski: (1.1) orca ż; (1.2) aratura ż; (1.3) travaglio m

źródła:

orka (język baskijski)

orka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. orka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ezpalarta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

orka (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) moc, energia

czasownik nieprzechodni

(2.1) wpływać

odmiana:

(1.1) lp ork|a, ~u, ~u, ~u (~an, ~una, ~unni, ~unnar)

przykłady:

składnia:

(2.1) orka á + B.

kolokacje:

(1.1) raforka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

orka (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik modalny

(1.1) móc, potrafić, dawać radę, być w stanie, podołać, wytrzymywać

odmiana:

(1.1) att orka, orkar, orkade, orkat, orka!

przykłady:

(1.1) Jag orkar inte längre. → Więcej nie dam rady.

(1.1) Jag orkar det inte längre. → Nie wytrzymam tego dłużej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) förmå, mäkta, palla, gitta, idas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ork

przym. orkeslös

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: