ostroga

ostroga (język polski)

ostrogi (1.1)

ostrogi (1.1)

ostrogi (1.3)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jeźdz. ostro zakończony metalowy kabłąk przypinany do butów, wspomagający działanie łydki; zob. też ostroga (jeździectwo) w Wikipedii

(1.2) środ. sport. strzelectwo część broni opierana o bark

(1.3) anat. ostry wyrostek z tyłu odnóży kuraków

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ostroga	ostrogi
dopełniacz	ostrogi	ostróg
celownik	ostrodze	ostrogom
biernik	ostrogę	ostrogi
narzędnik	ostrogą	ostrogami
miejscownik	ostrodze	ostrogach
wołacz	ostrogo	ostrogi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.2) policzek

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ostrogarz mos

przym. ostrogowy

związki frazeologiczne:

(1.1) zdobyć ostrogi

etymologia:

uwagi:

zob. też ostroga w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spur
• białoruski: (1.1) шпора ż
• duński: (1.1) spore w; (1.3) spore w
• hiszpański: (1.1) espuela ż; (1.3) espuela ż
• nowogrecki: (1.1) σπιρούνι n, πτερνιστήρας m
• rosyjski: (1.1) шпора ż
• węgierski: (1.1) sarkantyú

źródła: