pąć
pąć (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pąć pąci dopełniacz pąci pąci celownik pąci pąciom biernik pąć pąci narzędnik pącią pąciami miejscownik pąci pąciach wołacz pąci pąci
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *pǫtь → droga < praindoeur. *pont- → droga, przejście, utworzone od praindoeur. *pent- → iść, przejść[3]
- por. czes. pouť, ros. путь, łac. pons, gr. πάτος[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: droga
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pielgrzymka
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „pąć” w: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki, M. Arcta Słownik Staropolski, 1920.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „pąć” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 Hasło „pątnik” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.