pożywienie

pożywienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔʒɨˈvʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [požyvʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jedzenie, pokarm, strawa

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pożywienie	pożywienia
dopełniacz	pożywienia	pożywień
celownik	pożywieniu	pożywieniom
biernik	pożywienie	pożywienia
narzędnik	pożywieniem	pożywieniami
miejscownik	pożywieniu	pożywieniach
wołacz	pożywienie	pożywienia

przykłady:

(1.1) Szkliwo to wysoce zmineralizowana substancja chroniąca nasze zęby. Działa jak bariera ochronna. Może ulec degradacji pod wpływem kwasów obecnych w pożywieniach i napojach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. pożywić się, żywić, pożywiać, pożywić

rzecz. pożywka ż, spożywanie n, żywność ż, pożywność ż

przym. pożywny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) food, nourishment
• białoruski: (1.1) харч m, ежа ż
• hiszpański: (1.1) alimento m, comida ż (dla zwierząt) forraje m
• jidysz: (1.1) עסנוואַרג n (esnwarg)
• kataloński: (1.1) aliment m
• kazachski: (1.1) қорек
• litewski: (1.1) maistas m
• niemiecki: (1.1) Nahrung ż
• nowogrecki: (1.1) τροφή ż, (dla zwierząt) ζωοτροφή ż, φαΐ n
• pali: (1.1) āhāra m
• rosyjski: (1.1) пища ż, питание n, пропитание n
• rumuński: (1.1) hrană ż
• wilamowski: (1.1) narung ż, naorung ż
• wolof: (1.1) ñam

źródła: