powściągliwość

powściągliwość (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌpɔfʲɕt͡ɕɔ̃ŋɡˈlʲivɔɕt͡ɕ], AS: [pofʹśćõŋglʹivość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) umiejętność panowania nad sobą

(1.2) stonowanie, umiarkowanie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	powściągliwość
dopełniacz	powściągliwości
celownik	powściągliwości
biernik	powściągliwość
narzędnik	powściągliwością
miejscownik	powściągliwości
wołacz	powściągliwości

przykłady:

(1.1) Chyba po raz pierwszy Anglicy wyzbyli się snobistycznej powściągliwości i oto pokazywali Londyn nowoczesny, pogodny, barwny, hej, niemalże parysko roześmiany.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ascetyzm, wstrzemięźliwość, samokontrola, stoickość

(1.2) rezerwa, spokój, umiar

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. powściągliwy

przysł. powściągliwie

czas. powściągnąć dk., powściągać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) reserve, restraint, aloofness
• esperanto: (1.1) abstinado, abstineco
• francuski: (1.1) réserve ż
• hiszpański: (1.1) reserva ż, moderación ż, continencia ż
• interlingua: (1.1) continentia
• nowopruski: (1.1) abstinēnci ż
• szwedzki: (1.1) inbundenhet w

źródła: