przewodnik
przewodnik (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) turyst. osoba zajmująca się oprowadzaniem wycieczek turystycznych, pokazująca turystom miejsca warte zobaczenia, eksponaty itp.
- (1.2) osoba, która czemuś przewodzi, pokazuje drogę
- (1.3) przywódca duchowy lub ideowy
- (1.4) opiekun służbowego psa
- (1.5) harc. podstawowy stopień instruktorski w harcerstwie, oznaczany granatową podkładką pod Krzyżem Harcerskim; zob. też przewodnik (stopień instruktorski) w Wikipedii
- (1.6) harc. instruktor posiadający stopień przewodnika (1.5)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) turyst. książka, ulotka, także nagranie audiowizualne, przeznaczone dla turystów, zawierające opis okolicy, ciekawe zabytki, mapy itp.; zob. też przewodnik (publikacja) w Wikipedii
- (2.2) fiz. substancja, która przewodzi prąd elektryczny; zob. też przewodnik elektryczny w Wikipedii
- (2.3) fiz. substancja, która przewodzi ciepło
- (2.4) bot. część pędu głównego drzewa, która znajduje się powyżej najniższego konara; zob. też przewodnik (botanika) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (3.1) pies, który prowadzi niepełnosprawnego
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przewodnik przewodnicy dopełniacz przewodnika przewodników celownik przewodnikowi przewodnikom biernik przewodnika przewodników narzędnik przewodnikiem przewodnikami miejscownik przewodniku przewodnikach wołacz przewodniku przewodnicy - (2.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przewodnik przewodniki dopełniacz przewodnika przewodników celownik przewodnikowi przewodnikom biernik przewodnik przewodniki narzędnik przewodnikiem przewodnikami miejscownik przewodniku przewodnikach wołacz przewodniku przewodniki - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przewodnik przewodniki dopełniacz przewodnika przewodników celownik przewodnikowi przewodnikom biernik przewodnika przewodniki narzędnik przewodnikiem przewodnikami miejscownik przewodniku przewodnikach wołacz przewodniku przewodniki
- przykłady:
- (1.1) Przewodnik oprowadził hałaśliwą grupę turystów po Starym Mieście.
- (1.2) Podróżnik zdecydował się wynająć murzyńskiego przewodnika do przejścia przez dżunglę.
- (2.1) Mimo że mieliśmy przewodnik, nie znaleźliśmy domu, w którym mieszkał znany pisarz.
- (2.2) Najlepszymi przewodnikami są srebro, miedź i żelazo.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) przewodnik po Warszawie / Krakowie / okolicy / zamku / muzeum / …
- (2.2) półprzewodnik
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (2.1) bedeker
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przewodnictwo n, przewodzenie n, przewodniczenie n, przewodniczący m, przewodnicząca ż
- forma żeńska przewodniczka ż
- czas. przewodzić ndk., przewodniczyć ndk.
- przym. przewodnicki, przewodniczy, przewodnikowy, przewodni
- skr. pwd.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. przewodzić
- uwagi:
- zob. też przewodnik w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) guide; (1.2) guide; (2.1) guide, guide book; (2.2) conductor; (3.1) guide dog, hearing dog
- arabski: (1.2) هادي
- białoruski: (1.1) экскурсавод m
- bułgarski: (1.1) екскурзовод m; (2.1) пътеводител m; (2.2) проводник m
- chiński standardowy: (1.1) 参观指南 (cānguān zhǐnán); (2.1) 参观指南 (cānguān zhǐnán)
- chorwacki: (1.1) vodič m; (1.2) vodič m; (2.1) vodič m; (2.2) vodič m
- czeski: (1.4) psovod m; (2.1) průvodce
- duński: (1.1) guide w; (1.2) leder w; (1.3) leder w; (2.1) guide w; (2.2) leder w; (2.3) leder w
- esperanto: (1.1) gvidanto, gvidisto; (1.2) gvidanto; (1.3) gvidanto, gvidisto; (2.1) gvidlibro
- fiński: (2.2) johde
- hawajski: (1.2) kukui
- hiszpański: (1.1) guía m; (1.2) guía m; (2.1) guía ż; (2.2) conductor m
- japoński: (1.1) 案内人 (あんないにん, annainin); (1.2) 案内人 (あんないにん, annainin)
- jidysz: (1.1) פֿירער m (firer), וועגווײַזער m (wegwajzer); (1.2) פֿירער m (firer), וועגווײַזער m (wegwajzer); (1.3) מדריך m (madrech); (2.1) וועגווײַזער m (wegwajzer); (2.2) דורכפֿירער m (durchfirer)
- łaciński: (1.2) ductor m, dux m
- niemiecki: (1.1) Führer m, Leiter m; (1.2) Führer m, Leiter m; (2.1) Reiseführer m; (2.2) Leiter m
- nowogrecki: (1.1) ξεναγός, οδηγός; (1.2) ξεναγός, οδηγός; (2.1) οδηγός; (2.2) αγωγός
- nowopruski: (1.2) wedātajs m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) гид m, экскурсовод m; (1.2) проводник m; (1.3) вожак m, гуру m; (2.1) путеводитель m; (2.2) проводник m
- rumuński: (1.1) ghid m; (2.1) ghid n
- slovio: (2.2) provod (провод)
- staroangielski: (1.2) lādtēow m
- szwedzki: (2.2) ledare w
- ukraiński: (2.1) путівни́к m
- włoski: (1.1) guida ż, cicerone m; (2.1) guida ż, baedeker m; (2.2) conduttore m
- źródła: