przypalić

przypalić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przypalać)

(1.1) spalić częściowo zewnętrzną część

(1.2) zapalić tytoń od kogoś

czasownik zwrotny dokonany przypalić się (ndk. przypalać się)

(2.1) ulec przypaleniu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nadpalić, opalić, przypiec

(2.1) poczernieć, przypiec się

antonimy:

(1.1-2) nie przypalić

(2.1) nie przypalić się

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. palaczka ż, przypalanie n, przypalenie n, przypalenizna ż, przypał mrz

czas. rozpalać, palić, przypalać ndk.

przym. palny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. przy- + palić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) burn, singe; (2.1) burn
• hiszpański: (1.1) arrebatar; (2.1) ahumarse, pegarse
• niemiecki: (1.1) anbrennen lassen; (2.1) anbrennen

źródła: